Talerz zupy jest dobry na wszystko - jest to fakt potwierdzony doświadczeniem :) Kiedy kubek z kawą leci z rąk po nieprzespanej nocy, a pies już kolejny dzień cierpi na rozwolnienie.. i wydaje się, że już gorzej być nie może, a tu jeszcze samochód odmawia posłuszeństwa... AAAaaaaaaa! To znaczy, że czas na przerwę! Czas na zupę z pieczonej papryki i pomidorów!

Jesienią papryka jest najsmaczniejsza, dodatkowo poprawia odporność, a mnie samopoczucie :) Aż trudno sobie wyobrazić jak kulinarnie funkcjonowała Europa "przed Kolumbem" bez znajomości tak wielu warzyw. Paprykę przywiózł nam Kolumb z Indii, pomidory przypłynęły z Cortezem z Meksyku, a ziemniaki traktowane początkowo z obrzydzeniem jako chwast płynęły z Peru do Europy wraz z Pizarrem. Te dokonania, w przeciwieństwie do pozostałych, zapisały pozytywnie wyżej wymienionych panów na kartach historii. I (tylko) za to im chwała :)
Inspiracją był przepis znaleziony na blogu Twoje&Moje:

ZUPA Z PIECZONEJ PAPRYKI I POMIDORÓW:

• 6 dużych mięsistych, dojrzałych pomidorów
• 3 duże czerwone papryki
• 1 łyżka masła + 1 łyżka oliwy
• 2 duże cebule
• pół niewielkiego selera
• 2-3 ząbki czosnku
• 750 ml wywaru z kurczaka
• 2 liście laurowe
• 3-4 ziarnka ziela angielskiego
• 1 łyżeczka suszonej bazylii
• sól i świeżo zmielony czarny pieprz
• 4 łyżki kwaśnej śmietany

1. Paprykę przekroić na pół, usunąć gniazda i umyć. Piec przez ok. 20-25 minut w piekarniku z włączonym grillem, aż na skórce pojawią się czarne plamy.
2. Włożyć paprykę do woreczka lub szczelnego pojemnika, zostawić do ostygnięcia, następnie obrać ze skórki i pokroić.
3. Pomidory sparzyć, obrać ze skórki, pokroić, gotować z rondlu z niewielką ilością wody. Kiedy pomidory się rozpadną, przetrzeć je przez sito.
4. Oliwę i masło rozgrzać w rondlu, dodać drobno posiekaną cebulę, starty seler i rozgnieciony czosnek. Smażyć na małym ogniu, aż cebula się zeszkli.
5. Dodać paprykę, bazylię, liść laurowy i ziele angielskie, dusić przez 10 minut. Liść i ziele wyjąć z rondla.
6. Wlać gorący wywar i przecier z pomidorów. Gotować przez 5 minut od zagotowania, zmiksować. Doprawić solą i pieprzem.

Kolejna wersja gruszek w czekoladzie - moje ulubione połączenie. Przepis na ciasto jest znakomity i również tym razem sprawdził się bezbłędnie.

• 120g miekkiego masła
• 4 łyżki cukru trzcinowego
• 3 łyżki miodu (mała modyfikacja oryginalnego przepisu)
• 3 jajka
• 10 łyżek mąki
• 2 łyżki kakao
• 1 łyżeczka proszku do pieczenia
• kilka małych gruszek

1. Piekarnik nastawiamy na 180 st C.
2. Masło ucieramy na gładką masę z cukrem i miodem.
3. Dodajemy jajka, przesiewamy mąke, kakao i proszek do pieczenia. Całość miksujemy.
4. Ciasto przekładamy do kokilek, a do środka wkładamy obrane ze skórki gruszki.
5. Pieczemy ok 45 min - sprawdzamy patyczkiem i ew dopiekamy przez kolejne kilka minut (ciasto powinno być lekko wilgotne).

Warto też czasem ruszyć z kuchni swoje sznowne cztery litery i dać się powieźć w nasze piękne Beskidy. Jesień to zdecydowanie najpiękniejsza pora roku w górach, kiedy zapach grzybów miesza się z zapchem igliwia, a zieleń i czerwień na drzewach kontrastują z wszechobecną złotą barwą liści. To już ostatni dzwonek!

Wgryzam się ostatnio w temat działek. Różnych... tych budowlanych i tych rolnych do przekształcenia i tych bez możliwości przekształcenia ale z możliwością obejścia braku możliwości zabudowy. Wbrew pozorom bułka z masłem. Nieco pod górkę zaczyna się przy etapie określenia naszych preferencji, których ramy z założenia mają być sztywne i absolutnie nie do obejścia. Gigantyczne schody zaczynają się w momencie kiedy sztywne wytyczne dotyczące np. kiepskich wymiarów nie chcą współpracować z idealnym położeniem i dojazdem. Albo sztywne ramy dotyczące odległości od aglomeracji miejskiej napotykają na walory widokowe i nasza racjonalna i absolutnie-nie-do-zwiększenia odległość nabiera nagle sprężystości rozciągając się o 30 km. Na szczęście konfiguracji w temacie jest wiele, także starczy na kolejne lata poszukiwań, co by nudno nie było.
A w temacie tarty tylko tyle: to obecny Number One na mojej kulinarnej liście przebojów. Czosnek, cukinia i mozarell to doskonałe połączenie, a wzbogacone o słodką czerwoną paprykę - rozpływa się w ustach.

Z przetworami jestem niestety w lesie. Poza zamarynowaniem i zasuszeniem grzybków, zamrożeniem malin i ususzeniem pomidorów nie zrobiłam absolutnie NIC w temacie "przetworów na zimę". A marzy mi się mus gruszkowy... i konfitura śliwkowo-czekoladowa... i prawdziwy sos pomidorowy i... duuużo wolnego czasu aby to wszystko ogarnąć. I jeszcze 48-godzinny dzień pracy i 4 (prawe) ręce :-)

Niestety w kwestii śniadań jestem ignorantką. Nie doceniam ich roli jako źródła energii, a ich "fundamentalne znaczenie dla samopoczucia i zdrowia" traktuje z przymrużeniem oka. Moje zmysły, w tym smak i węch, rozbudzają się dopiero w porze lunchu. Do tego czasu kubek kawy na pobudzenie umysłu w zupełności mi wystarcza. I żyje, jestem zdrowa i mam się wyśmienicie.

Lecz chyba nic tak nie cieszy w niedzielne przedpołudnie jak zapach świeżego pieczywa bez konieczności biegania do piekarni na drugi koniec miasta :) Dziś powraca się do tradycji pieczenia chleba w domu. I jest w tej czynności coś magicznego, uspokajającego, dającego poczucie samowystarczalności i powrotu do korzeni.
CHLEB Z ZIARNEM SŁONECZNIKA

• 500 g mieszanki do wypieku chleba z ziarnem słonecznika (droga "na skróty" nie zawsze jest drogą gorszą ;-)
• 300 ml wody o temp. pokojowej
• 7 g suchych lub 15 g świeżych drożdży
• mąka (według potrzeb)
• czarnuszka

1. Mieszamy w naczyniu składniki: gotową mieszankę, wodę i drożdże i wyrabiamy ciasto do uzyskania jednolitej i związanej konsystencji. Jeśli ciasto jest zbyt kleiste podsypujemy mąką.
2. Pozostawiamy pod przykryciem ok 20 min, a następnie przekładamy do wysmarowanej masłem i podsypanej mąką formy.
3. Przykrywamy i odstawiamy w ciepłe miejsce na ok 1 godzinę do wyrośnięcia (do dwukrotnego zwiększenia objętości). Posypujemy czarnuszką.
4. Wstawiamy formę do piekarnika nagrzanego do temp. 200 - 220 st.C. i pieczemy 50 min
6. Do piekarnika wstawiamy również naczynie z wodą.

TIRAMISU (w wersji bez żółtek):

• biszkopty
• mocna kawa
• serek mascarpone
• śmietanka 30% (mały kubeczek)
• 1 łyżka cukru pudru
• whisky, wiśniówka, baileys... do smaku
• gorzkie kakao
• 1/4 tabliczki gorzkiej czekolady

1. Przygotowujemy krem: w naczyniu ubijamy śmietanke, dodajemy serek mascarpone i cukier puder - tak aby krem nie był zbyt słodki. W tej wersji dodałam również wiśniówki (na oko 1 duża łyżka). Odstawiamy do lodówki na kilka minut.
2. Zaparzamy mocną kawę (dla mnie "mocna" = z 3 łyżeczek w dużym kubku), dodajemy whisky i baileys (po łyżeczce). Połowę przelewamy na talerz, w krórym następnie moczymy biszkopty.

3. Biszkopty moczymy przez chwilę i układamy na dnie naczynia. Istnieje kilka odmian biszkoptów - są takie, które namakają w ekspresowym tempie i takie, które dodatkowo "polewam" z góry kawą (już w naczyniu).

4. Na biszkopty przekładamy połowę kremu, a następnie posypujemy wszystko grubą warstwą kakao (przesiewamy).
5. Powtarzamy proces układania kolejnej warstwy biszkoptów. Równomiernie rozprowadzamy pozostały krem i całość posypujemy wiórkami gorzkiej czekolady.
6. Schładzamy w lodówce przez kilka godzin.

O truskawkach słyszałam jedynie z opowieści, słońca nie widziałam wcale, upałów nie pamiętam... a maliny, których zebrałam tyle co kot napłakał, zamroziłam i czekają na lepsze czasy.
A że za oknem pogoda iście jesienna - mój organizm domaga się już gęstych zup i ciepłych posiłków, powoli gromadząc warstwy ochronne (dodając kochanmu ciałku tu i ówdzie).
Dziś będzie o łososiu i szpinaku.
Połączenie znane i powszechnie lubiane, jednak z dodatkiem nasion kolendry nabiera zupełnie nowego smaku. Kolendra dodana do marynaty nadaje wyrazistości lecz nie dominuje w kompozycji.

ŁOSOŚ W NASIONACH KOLENDRY

• sos sojowy
• musztarda
• miód
• 1 cytryna
• nasiona kolendry

Podany na szpinaku:

• szpinak
• łyżeczka masła
• 2-3 ząbki czosnku
• sól do smaku

1. Mieszamy składniki na marynatę w taki sposób aby żaden nie dominował w smaku. Przeważnie dodaję po łyżce: sosu sojowego, musztardy i miodu. Mieszam z niewielką ilością soku z cytryny i doprawiam jednym z trzech głównych składników tak, aby sos nie był zbyt słony lub zbyt słodki. Na koniec dodajemy nasiona kolendry.
2. Łososia marynujemy przez około godzinę, a nastepnie przekładamy do naczynia żaroodpornego, dodajemy cytryny i pieczemy przez około 30 min w temperaturze 180 - 200 st.C
3. Łyżeczkę masła roztapiamy na patelni, dodajemy drobno posiekane ząbki czosnku, a na koniec szpinak. Dusimy do momentu odparowania wody, solimy do smaku.

- Ciocia, znalazłem to niebieskie.
- Jakie niebieskie ?
- No to, co się zgubiło (wyraźnie zniecierpliwiony).
- Aha... (i wszystko jasne :)
Z dedykacją dla wszystkich cioć, które pomagały swoim chrześniakom, bratanicom lub siostrzeńcom w wycinaniu, klejeniu i malowaniu laurek dla swoich mam :)
- Ale śliczna ta laurka!
- Podoba Ci się ?
- Bardzo!
- To zrobie Ci taką samą na dzień cioci.
Przpis na pyszne, wilgotne i mocno cytrynowe różyczki znalazłam na blogu Moje Wypieki , a za autorką tegoż cytuję:
Podane poniżej składniki starczyły na około 8 babeczek (autorce przepisu wyszło 10)

CYTRYNOWE RÓŻYCZKI

• 1 szklanka mąki
• 3/4 łyżeczki proszku do pieczenia
• szczypta soli
• 1/2 szklanki drobnego cukru
• 60 g miękkiego masła
• 2 jajka
• 6 łyżek (90 ml) maślanki (lub jogurtu naturalnego) - dałam jogurt
• sok z 1 cytryny
• otarta skórka z 2 cytryn (ja dałam z 1 cytryny i też było MEGA cytrynowe)

1. Mąkę, proszek do pieczenia i sól wymieszać w naczyniu.
2. Mikserem zmiksować masło z cukrem, aż będzie kremowe, powoli wbijać jajka, miksując.
3. Do masy maślanej wsypywać na przemian suche składniki, wlewać jogurt, na końcu sok i skórkę z cytryny.
4. Przygotować formę - do muffinek lub dowolną. Wypełnić papilotki prawie do pełna - nie urosną bardzo duże.
5. Piec w temperaturze 180ºC przez około 15 - 18 minut.
6. Studzić na kratce.

"Have a nice day" - tego z pewnością życzyła wszystkim Boniasta wylizując okruszki z miseczki, w której chwilę temu dumnie prezentowało się 8 croissantów. Boniasta nigdy wcześniej nie jadła croissantów. Boniasta nawet nie wiedziała o ich istnieniu, o ich francuskich korzeniach i międzynarodowej sławie, o egzaltacji procesu ich tworzenia, dopóki nie wywąchała ich na blacie kuchennym.
Blat nigdy nie stanowił poważnej przeszkody dla czterech łap Boniastej, a zignorowanie na nim croissantów byłoby wszak skazą na psim honorze. Croissanty musiały zniknąć!

Cierpliwie czekam na rewolucję rybną w Polsce i głośno zastanawiam się czy to, co znajduję w sklepowych zamrażarkach i na stoiskach rybnych to efekt niskich wymagań współczesnego konsumenta czy może... międzynarodowy spisek! Na własnych nogach przekonałam się, że wszystkie sklepy w promieniu kilku kilometrów zachęcają mnie do spożywania papek hormonalnych pod orientalnie brzmiącą nazwą "panga" czy "tilapia". A jeśli chwilowo nie mam ochoty na dawkę hormonów, proponują mi paluszki rybne "full of surprise". Czuję się rozpieszczana ;-)
Bohatera dzisiejszego obiadu złowiłam w dużym supermarkecie, a przepis na jego przyrządzenie wyszperałam w skarbnicy mądrości kulinarnych :)
ŁOSOŚ W MARYNACIE MIODOWO-IMBIROWEJ

• Sos sojowy
• Musztarda
• Miód
• Sok z cytryny
• Łyżeczka świeżo startego imbiru
• Źdźbła świeżej kolendry

Marynata jest doskonała w smaku, jeśli tylko nie zaburzymy zbyt mocno proporcji.
Mieszamy składniki w takiej ilości, aby żaden ze smaków nie dominował nad resztą. Przeważnie dodaję po łyżce: sosu sojowego, musztardy i miodu. Mieszam z niewielką ilością soku z cytryny, dodaję imbir, a następnie doprawiam jednym z trzech głównych składników tak, aby sos nie był zbyt słony lub zbyt słodki. Łososia marynujemy minimum godzinę i pieczemy w temperaturze 180 st.C około 30 min. Jak dla mnie najlepiej smakuje w towarzystwie rukoli, dzięki której nabiera wyrazistości. Polecam :)

BUDYŃ MALINOWY Z KONFITURĄ... 20 lat później

Budyń bezkonkurencyjnie pokonywał kisiel i galaretkę. Od zawsze.
Schładzany na parapecie kuchennym, polany sokiem malinowym urastał do rangi artyzmu kulinarnego. Cztery równe porcje.
Wylizywany z garnka (prawie do emalii).
Dzięki Inguś za śliczne foremki i tą podróż sentymentalną :)

Potrzebą było opróżnienie lodówki przed tygodniowym wyjazdem.
Wynalazkiem okazała się zupa z tego, co przetrwało czystki.

1. Piekarnik nastawiamy na ok 180 - 200 st.C.
2. Pokrojone wrzywa przekładamy do naczynia żaroodponego, posypujemy ziołami i skrapiamy oliwą.
3. Przykrywamy folią aluminiową i pieczemy 1 godz., usuwamy folię i dopiekamy przez ok 45 min.
4. Z czerwonej papryki usuwamy skórkę.
5. Upieczone warzywa mieszamy z wywarem i doprawiamy (do smaku).
6. Miksujemy za pomocą blendera i serwujemy z gęstą śmietaną. Pycha!

I tak oto narodziła się nowa, świecka tradycja :)
Od tegorocznych Świąt rozpoczęłam wypiek Wielkanocych mazurków i wszelkie komentarze pt. "za słodkie", "przereklamowane".. itp. mam w głębokim poważaniu. Mój wyszedł lekko wilgotny i mocno orzechowy z nutką marcepanu. Pycha!
Przepis na swój mazurkowy debiut znalazłam TUTAJ (który lekko zmodyfikowałam) i za autorką cytuję:

Mazurek orzechowo-migdałowy z marcepanem

• 250 g mąki
• 125 g zimnego masła
• 85 g cukru pudru
• 2 żółtka
• szczypta soli
• 100 g pokruszonych herbatników
• 120 g miękkiego masła
• 100 g cukru
• 3 jajka
• 1/2 łyżeczki cynamonu
• 2 łyżki kakao
• 100 g mielonych orzechów laskowych
• 100 g płatków migdałowych (posiekanych)
• 100 g masy marcepanowej
• opcjonalnie 150 g gorzkej czekolady rozpuszczonej w kąpieli wodnej (do polewy)

1. Mieszamy składniki na ciasto (mąkę, cukier puder, sól, masło pokrojone w kostkę).
2. Dodajemy żółtka i zarabiamy ciasto (spore wyzwanie, gdyż składniki są stosunkowo "sypkie").
3. Ciasto owijamy folią spożywczą i wkładamy na godzinę do lodówki.
4. Piekarnik nastawiamy na temp. 200 st.C., blaszkę o wymiarach ok 20x30cm (średnia) smarujemy masłem i wykładamy papierem do wypieków.
5. Zimne ciasto wałkujemy na grubośc ok 0,5 cm i wyklejamy formę. Dziurkujemy widelcem.
6. Ciasto podpiekamy ok 15 - 20 min.

Przygotowujemy nadzienie:

1. Temperaturę piekarnika zmniejszamy do ok 175 st.C.
2. Masło ucieramy z połową cukru na puszystą masę.
3. Dodajemy żółtka, cynamon, kakao, pokruszone herbatniki, orzechy, migdały oraz startą na małych oczkach masę marcepanową - mieszamy.
4. Białka ubijamy z resztą cukru na sztywną pianę i delikatnie (łyżką) mieszamy z masą maślano-jajeczną.
5. Przekładamy do formy na podpieczony spód, wyrównujemy i pieczemy 40 min.
6. Studzimy i dekorujemy.

Do dekoracji użyłam: 1 1/2 tabliczki gorzkiej czekolady (do polewy), 1 tabliczka mlecznej czekolady (do "gałązek"), całe migdały (moczone we wrzątku i obrane ze skórki).

Podjęliśmy dziś bardzo poważne decyzje, rzec można postanowienia wielkopostne - definitywnie i bez wyjątków nie kupujemy jaj "spod trójki" i jemy ryby.. dużo ryb :) I tak na stole zadebiutował dziś pstrąg.